یک شیوه برنامه‌نویسی که ساختار اصلی اجزای آن، اشیاء می‌باشند. به این معنی که توابع و اطلاعاتی که بر روی آن ها عملیات انجام میشود در یک قالب به نام شی در کنار یکدیگر قرار گرفته و ایزوله می شوند. بنابراین توابع بیگانه خارج از آن شی، دیگر امکان ایجاد تغییر در داده‌های درون آن شی را ندارند.

اینگونه برنامه نویسی باعث افزایش سرعت در برنامه نویسی و امنیت می شود و امکان سهولت در کار تیمی را فراهم می نماید.